Czy Ostoja się Ostoi?

 Przeglądając dzisiejszą prasę natknęłam się na tę cudowną wiadomość: Gazeta Katowice.

 Nie trzeba mi komentować, co to dla nas oznacza. Pozostaje jedynie mieć nadzieję, że 11 plaga egipska tym razem ominie nasz teren. Stara Ostoja Pokoju resztkami sił próbuje utrzymać się na nogach. Domek na szczęście trwa - choć lekko nie jest. W trakcie ostatniego tąpnięcia, jakie poczuliśmy w Miechowicach zatrzęsło Domkiem porządnie. Trzeszczała każda belka.  Serce podeszło mi do gardła, bo odkąd skończyło się wydobycie pod Szombierkami zdążyłam zapomnieć jak okropne potrafią być tąpnięcia. Wróciły wspomnienia i strach. Kot mruczy, że będzie to trudny czas dla nas, dla Ostoi... Mam nadzieję, że  Eksperci o których piszą w Gazecie, dołożą wszelkich starań, żeby pomóc nam w zachowaniu właściwej kondycji zabudowań Ostoi. Nie możemy dopuścić do tego, żeby miechowickie dziedzictwo, dzieło Matki Ewy zniknęło z powierzchni ziemi z powodu szkód górniczych. Ostoja przetrwała wojenne zawieruchy. Wielką stratą dla Miechowic, dla Bytomia, dla Śląska i dla wszystkich ludzi, którym bliskie jest to niezwykłe miejsce, byłoby zaniedbanie, a w konsekwencji wyburzenie zabudowań Ostoi Pokoju.

Polecam waszej uwadze artykuł sprzed 3 miesięcy, który ukazał się w lokalnej prasie: Życie Bytomskie
Na chwilę obecną Stary Dom Opieki podparty jest tak dużą ilością stempli iż bardziej przypomina starą drewnianą fortyfikację... natomiast nabożeństwa w dalszym ciągu odbywają się w Domu Opieki, a nie w kościele.
Przygnębiający wieczór.